السلام علی الحسین . . . .

تمامِ شهر را شور حسینِ (ع)، عزا دار کرده است ...

شهر دیروزهایمان، پُر شده است از بیرق هایِ سیاهِ مولا و کربلایی هایش ....

و کل شهر ، شده  تِکیه ای بزرگ!!!

و تِکیه  زده بر شانه هایِ خاندانی از سلاله ی عصمت و پاکیزگی . . .

مولایم

دستان زمینی ما بسیار کوتاه تر از بالایِ قامتِ آسمانی  شماست

و

 امیدمان بسیار فراتر از اندازه ی کوچکمان ، دخیلِ  آرزوهایش را به رافتِ بی انتهایتان  بسته ...

شور ....شعور ... . بینش ....و نگرش فرزندانتان را 

که این روزها و شب ها با ذکرِ نامتان گذشت... 

در پناهِ لطفِ دائمتان به  ما و فرزندانمان عطا فرما

امین...

پسرکم

امید دارم در سایه این سلاله پاکی زندگی ات برکت بگیرد و همیشه اسمانی باشی...

دوستت دارم بیشتر از همه و همیشههههه...