مادر...

 گاهی اگر تند شدم ببخش!! گاهی اگر تلخ شدم ببخش!!! گاهی اگر زدم و شکستم آن دل نازک مادرانه را ببخش!!!

معصوم ترین مخلوق خدا بی ادعا ترین عاشق دنیا مادر!!

این روزها که در بطن خود کودکی میرویانم بیشتر از پیش به تو و خودم فکر میکنم! چند ماهی نیست که نصفه و نیمه مادر شده ام اما انگار بار یک عمر به دوش میکشم... و تو هنوز هم چه مادرانه این روزها را با من می گذرانی!!

چه ها به سرت آمد تا به سامانم رساندی؟!! چه شبهایی را صبح کردی و پلک بر هم نزدی؟!! چقدر ناسپاس بودم در برابر این همه !!!

این روزهای سخت من همان روزهاییست که تو با من گذراندی و اینک تکرار مکررات و بازگشت همان روزهاست.. با این تفاوت که این بار من مادرم و کودکی در وجودم می روید که فردایش همین امروز من است... دوستت دارم معصوم ترین مخلوق خدا دوستت دارم ای عاشق بی ادعا... مادر!!